Happy Christmas

27 december 2018 - Dharmapuri, India

Dinsdag 25 dec

Het is vandaag eerste kerstdag! De ochtend begonnen we al goed toen we ons gingen aankleden in onze punjabi en mooie bloesjes. Iedereen zat kleurrijk aan het ontbijt en kregen de woorden van Lucas 2:1/21 te horen in rijmvorm die Manon en Laura F nog in de late uurtjes hadden gemaakt. Na het ontbijt werd er even opgeruimd en de rest van de spullen werd gepakt om vervolgens te vertrekken naar de kerk waar de dienst op ons zat te wachten. De kerk was prachtig versierd met allerlei slingers, lichtjes en zelfs een kerstboom die zijn beste jaren al gekend had. Natuurlijk kregen wij als eregasten een plekje op het podium zodat iedereen ons goed kon bekijken. Helemaal nu we allemaal zo verkleed waren. Het was overigers wel zweten in die lappen stof dus hadden wij ons beste vriend: de fles water dicht bij ons. De dienst begon met veel gezang, gedans en vreugde. Ondertussen gingen wij ook nog even kijken hoe er eten werd gemaakt voor drie duizend mensen. En ja, tijdens de dienst mag je gewoon weglopen om andere dingen te doen. Eenmaal teruggekomen kregen we een beeldige sjaal van pastoor Daniel als cadeau. Even snel de handen schudden van de mensen en daarna mochten we genieten van de dienst die trouwens verdacht leek op een talenten show , waarbij er veel verschillende outfits en dansjes te pas kwamen. Brenda en Julia mochten de big christmas cake snijden en vervolgens elkaar romantisch voeren. In praktijk ging dat wat minder, Julia had namelijk in Brenda’s vinger gebeten. Julia had hoogstwaarschijnlijk niet genoeg aan dat stukje cake. Ook kreeg we hoogbezoek van twee kerstmannen die in warme pakken aan t dansen waren. Ze strooiden wat chocolaatjes in de menigte alsof het de pepernoten waren van zwarte piet.

Nadat de dienst bijna was afgelopen, liepen we naar het weeshuis/huis Daniel om daar te lunchen. De lunch bestond uit rijst en de geslachte geiten van de avond daarvoor. Jim had had het voorrecht dat hij op zijn bord de tong van een geit had en daarmee werd uiteraard mee getongd. Na de lunch gingen we naar de overkant om de weduwen en andere mensen van eten te voorzien. Plotseling kregen we te horen dat er mensen van de regering kwamen om de boel te controleren dus moesten wij ons haasten naar het huis, omdat we niet betrapt mochten worden. Dat heeft te maken met ontwikkelingshulp en allerlei reglementen wat onze pet te boven gaat.

Thuis aangekomen begon iedereen aan zijn schoonheidsslaapje want die was bij sommigen wel nodig. Na deze Siësta was het tijd voor de Fiësta: eten uitdelen aan de armen, leprozen en weduwen en werden de voorzien was kleding. De eerste bestemming was de boerderij, vervolgens een ziekenhuis voor leprozen en tot slot een leprakolonie. Tijdens het uitdelen werd er gedanst en gezongen. Onze dank gaat daarbij uit aan de VakantieBijbelWeek die ons hebben verrijkt met hun liedjes. We hebben onze muziek repertoire nog verder uitgebreid toen we lang moesten wachten bij de leprakolonie en we door de christelijke liedjes heen waren. Met de box van Jim hebben we alle foute apres ski en carnaval hitjes gedraaid om de boel lekker enthousiast te houden. Dat was goed gelukt! Om de feeststemming erin te houden werd het busje omgetoverd in echte partybus waarbij er keihard gezongen werd met de mooiste liedjes. Gelukkig konden we de calipso van Den Kaat toch nog vieren. Nog even wat te snacken halen op de hoek van de straat en daarna terug naar het huis. De helft van de groep zocht hun bedje op en de rest zat op het dakterras een mooi stickerboek te maken en over vogelvosjes te praten. Al met al een geslaagd kerstdag om nooit te vergeten,

Liefs de tweeling Laura en Manon

Uitspraken van de dag:

  • Brenda: je bent toch keeper geweest, dan keer je toch gooien? Gert Jan: ja, maar niet met sinaasappelschillen.
  • Gert Jan: Volgens mij is dat een geitentong. Jim je hebt een geit getongd?
  • Jim: Je hebt maar twee maten in India: of te groot of te klein.
  • Dari: heeft iemand deet voor Laura M? Gert Jan: David wil wel.
  • Manon: We only know the refrein.
  • Manon: Misschien moet je maar even voor je eigen oren bidden Jim.
  • Manon: Wacht maar tot onze blog online komt, Maarten: dan gaat de grafiek weer naar beneden.
  • Simone: Weten jullie toevallig al wat het plan is voor morgen? Jim: Waarom wordt dit nog gevraagd

3 Reacties

  1. Gradus en Helma:
    27 december 2018
    Wat weer een mooi geschreven blog en fijn dat jullie een gezegende eerste kerstdag mochten vieren. Wij zijn wel heel nieuwsgierig naar jullie outfits. Gelukkig dat jullie zoveel christelijke liedjes kennen, een VakantieBijbelWeek wordt ook niet voor niets georganiseerd ;)
  2. Theo Courtz:
    27 december 2018
    Mooi om het verhaal weer te lezen. Volgens mij hebben jullie geen tijd om je te vervelen. Hopelijk heeft Brenda niet een groot gat in haar vinger. We gaan thuis ook maar eens geit eten. Bewaren we de tong voor Jim.
    Groetjes Mandy, Ramon, Omie en Theo
  3. Ellen.:
    27 december 2018
    Heerlijk al die verhalen. Denk dat velen wel snappen dat het bij ons heel rustig was met Kerst.
    Groetjes Berny en Ellen en Ellemie (die der zussen mist )