Souvenirs tocht

Donderdag 27 december:

Vandaag was onze vrije dag en we mochten dan ook van ons zelf wat langer slapen dan normaal. De wekker ging daarom pas om half 9. Om 10 uur hadden we afgesproken met Joshua en hij was precies op tijd. Dat verbaasde ons wel, want dat is voor hier niet gebruikelijk. Joshua is een ‘hulpje’ van Daniel en hij nam ons vandaag mee. Daniel was namelijk naar een bruiloft van zijn neefje, hier waren onze leiders Jan, Julia en maarten ook mee naar toe.

We vetrokken lopend naar de winkelstraten. Na een stukje lopen kwamen we aan bij een kruispunt en hier kregen we de grote uitdaging om over te steken. Je hebt hier geen zebrapaden, stoplichten, haaientanden of verkeersregelaars. We gingen dan ook met gevaar voor eigen leven oversteken. Je moet hier gewoon voorrang nemen en je handen uitsteken om aan te geven dat de andere voertuigen moeten stoppen. Dit is gelukkig allemaal goed afgelopen.

We hadden aan Joshua uitgelegd dat we gifts from India wilde kopen voor onze familie thuis. Dit begreep hij niet gelijk en bracht ons dan ook eerst naar een supermarkt. Maar boven deze supermarkt waren nog twee verdiepingen met van alles en nog wat. Van sleutelhangers tot henna en van broodbakjes tot schoenen. Echt, er was van alles. Hier hebben sommigen leuke dingen kunnen scoren.

Na deze overvolle winkel gingen we naar de overkant van de straat. Hier waren meerdere kledingwinkels, met mooie jurken, matjes en T-shirts. Echt heel veel t-shirts en Jim heeft dan ook een heel uniek exemplaar gevonden. Namelijk een T-shirt voor zijn toekomstige baan, een T-shirt met DHL er op. Hier is hij dan ook erg blij mee en koste maar liefst 80 cent. Ook hebben Dyanne en Linda hier een erg leuk vloerkleedje kunnen vinden voor maar 60 cent. Nadat iedereen al redelijk wat souvenirs hadden gevonden, hadden we voorgesteld aan Joshua om naar een winkel te gaan waar we sieraden konden komen. Silver is hier namelijk veel goedkoper. We gingen weer een stukje lopen en we kwamen langs  een kraampje met grote, groene, ronde dingen met stekels. Joshua vertelde dat dit fruit was en dat het erg lekker was. Dit wilde wij natuurlijk zelf eerst even testen en ja hoor Joshua had gelijk. Het fruit was erg lekker en had een gekke structuur, we kochten twee porties en dit was erg snel op.

Na deze korte stop gingen we verder naar een sieraden winkel. Waar velen een zilveren enkelbandje of een ring wilden kopen. Naar een uur in de juwelier gezeten te hebben met ondertussen een kopje warm ice tea, waren de mensen die wat wilde erg tevreden met hun aankoop.

Toen we eindelijk uit de juwelier waren ging de souvenirs tocht verder. Maar dat was nog lastiger dan we dachten. Omdat we in een niet zo’n toeristisch gebied zitten hebben ze hier weinig souvenirs van wat wij zochten.

Jim en Dari hebben daarom maar een scheerapparaat gekocht waar Jim erg trots op was.

Toen we uit gewinkeld waren was het de bedoeling om met tuctucs terug te gaan naar ons huis maar Joshua kon niet genoeg (betrouwbare) mensen vinden en ging dit feest helaas niet door en gingen met de benenwagen terug naar ons huis. Aangekomen bij ons huis wilden we ons even opfrissen de waaiers aan maar helaas ging dat feest ook niet door door een stroomuitval.

Dus dachten de meesten ach dan maar een schoonheidsslaapje. Om 18:00 was het tijd om weer naar de weeskinderen te gaan en met hun te spelen, te knutselen en om uiteraard een kopje thee of koffie te drinken. We zaten gezellig met z’n alle wat te drinken en toen opeens viel Manon van haar krukje.

Na een paar uur was het wel weer genoeg geweest met de kids en waren we moe en bezweten. Kregen we nog een lekkere maaltijd bij ons huis en de dagafsluiting.

Daarna lekker naar dromenland toe en ons verheugen op de volgende dag om naar de watervallen te gaan.

Liefs,

Laura M & Linda

Uitspraken van de dag:

Dari: Ik krijg hier echt een platzak van, van hier tot Tokio. Gert Jan: dat is hier niet zo ver vandaan.

Rianka: roepie of roepik